
Χωριστά η ήρα από το στάχυ
το αποτέλεσμα της διαλογής
ή μιας στιγμής άλογης
Θα με θυμηθείς όταν ξαποσταίνω πάνω σου
ή παραπλανητικά, θα ανασαίνεις αίσθηση;
Υπολείπεται ή υπό λύπηση
δεν έχει σημασία η υπεραξία
Και μόνο για την οικονομία της σκέψης
εγκαλείται η συγχώνευση των σημείων
Διακριτά, αόρατα, λειψά
δεν παύουν να είναι η αναφορά
όσο σε αφορά βέβαια
Χωριστά νοητά, σχεδόν
Ένα με το αφήνομαι
Δεν ξεσηκώνω ουρανούς
απ’ αυτούς που εικάζουν την υπαιτιότητα
το θέλω αγναντεύω
κι εσύ έλλειψη
bat
1 comment:
http://www.flickr.com/photos/brookeshaden/3249923432/
Post a Comment