
Σε νομίζω όπως είμαι
Δίχως έγνοια του ρίσκου
Συμπαθητικό είναι το μέτριο
Κι είναι αμέτρητο όταν συμπάσχουμε στο πάθος
Με τα δυο χέρια στης ώσης τον μοχλό
Εκτός αν ενοχλώ
Δεν είναι του τύπου μου η αναισθησία
Απλά αισθάνομαι την απουσία
Τώρα μετά ύστερα πριν
Ο χρόνος είναι κρίμα
Σύμπτωση ο καιρός
Μα προσμονή η σμίξη
Bat
No comments:
Post a Comment