οβίδα (πρωινή)

κάτι σαν τον κλίμμ,
στον οποίο κλίμμ - στον κλίμμ! - ο ήλιος ευγενικότατα υποκλίνεται (είμαι σίγουρος ότι είστε σίγουροι ότι σας λέω την αλήθεια, καθότι, πράγματι, εγώ, όπως κι εσείς, μπορεί να έχω, έχουμε,το δικό μου, μας, λέγειν, αλλά,, όσο ο ένας το εκφέρει (τολμάει να), άλλο τόσο ο άλλος το ασπάζεται (και μακάρι και να το καταλαβαίνει), κάτι σαν αυτό που μεταξύ μας πάντα(σχεδόν) υπονοούμε,,
κάτι σαν αντιγραφή και επικόλληση μαζί - καθότι τάχα και πάντα και μόνο μαζί πηγαίνουν αυτά τα τα δύο,
άνω/κάτω τελεία και πάλι, να που και πάλι, και πάλι κάτι ακολουθεί:
ακολουθεί:

ακολουθεί μία από τις πραγματικότερες εντυπώσεις? ( ή μήπως, ή μάλλον - ερμηνείες? ακολουθεί ερμηνεία ή εντύπωση? τί ακολουθεί?
να κάτι που ακολουθεί - μια όμορφη κατάληξη ακολουθεί,


όλα αυτά γιατί αυτό που θέλουμε μπορεί και......να υπάρχει?
Έστω και τάχα!!