χασίς

αδυναμία εντύπωσης.

το καθετί είναι ένα συμβάν από μόνο του, μη ταξινομήσιμο.

παραίτηση της υποκειμενικότητας – ο άνθρωπος που πλέον μονάχα ν’ αντίκειται μπορεί.

εισαγωγή της μελαγχολίας – ανάλυση κι ανάπτυξη αυτής ως τάσης ακλόνητης του καθενός –η φαντασία μας ή αυτό που τάχα μας ζητάνε (οι άλλοι εννοείται αλλά και εμείς μαζί, εμείς οι εικαστικά ορμώμενοι, εμείς οι ψευδείς.)

ανταπόκριση και κορεσμός. Όλοι μας που καταλήγουμε. ένας άκεφος προσδιορισμός του τέλματος. οι συνέπειες παραμένουν δυστυχώς είτε πανομοιότυπες είτε ανύπαρκτες: όλα, κατά κάποιο τρόπο, τα’ χαμε από πριν καθορισμένα.

η επάρκεια είναι, αν είναι, αποκλειστικά συν-αισθηματική, η συγκίνηση είναι αντίληψη, είναι κατανόηση του άλλου, η αλλότρια κατανόηση είναι.

απομένει η ολοκλήρωση/εκπλήρωση της αναμονής, αυτό που ήδη συμβαίνει, αυτό παραμένει,

ένας άνθρωπος που συγκινείται, να τι παραμένει.