Μη μου ζητάς να γράψω κάτι έξυπνο!!!!

Ναι ρε αμφιβολία!
Αμφιβολία για μένα, για σένα για αυτόνα και για εκείνη.
Αμφιβολία για όλους! Όλους ρε!
Για τον κόσμο, τη νόηση, τα επιτεύγματα, για τον καιρό, για την ύδρευση και για τον αστιγματισμό!
Αμφιβολία για τη ζωή την ίδια. Ναι ρε αμφιβάλω οτι ζω, αμφιβάλω και για το θάνατο επίσης.
Αμφιβάλω γενικώς και αορίστως. Αμφιβάλω πολύ συγκεκριμένα επίσης.
Αμφιβολία, το παιδί της "παραγωγικής" σκέψης.
Το καθημερινό ολοκαύτωμα της ψυχής.
Το προκάλυμα του εξουθενομένου ενστίκτου, εξαναγκασμένης ζωής, επιβίωσης.
Α-Μ-Φ-Ι-Β-Ο-Λ-Ι-Α


Μη μου ζητάς να γράψω κάτι έξυπνο. Αυτό αποτελεί χαζομάρα από μόνο του, τόσο για μένα όσο και για μένα πάλι.
Ειναι αρκετο; Μου φτάνει?